Glenn Pushelberg en George Yabu
Functionele kunst
De Canadezen George Yabu en Glenn Pushelberg ontwerpen al meer dan veertig jaar over de hele wereld bijzondere interieurs en producten. Samen met het Duitse Eggersmann bedachten ze het vernieuwende keukeneiland ‘Nami’.
Banken voor Linteloo en Molteni & C. Kranen voor CEA Design. Een complete beursstand voor Kohler. De Canadese ontwerpers George Yabu en Glenn Pushelberg waren weer goed vertegenwoordigd op Salone del Mobile in Milaan. Ook op het gebied van keukens liet hun designstudio van zich horen. Samen met het Duitse Eggersmann ontwierpen George Yabu en Glenn Pushelberg ‘Nami’: een boemerangvormig stenen keukenblad, leunend op een gebeeldhouwd rotsblok. Het vernieuwende keukeneiland wordt gecomplementeerd door een bijpassende kastenwand.
“We hebben ons door twee dingen laten inspireren”, vertelt ontwerper George Yabu over de nieuwe Eggersmann-keuken. “In de eerste plaats door kunst. We wilden een expressieve keuken creëren, die qua aanwezigheid en charisma voelt als een kunstwerk, alsof er een sculptuur in de kamer staat. Iets dat meteen tot de verbeelding spreekt. Maar naast kunst hebben we ons ook laten leiden door de manier waarop mensen high-end keukens gebruiken.”
Buffet
“Ik krijg de indruk dat Europeanen de laatsten zijn die nog echt koken”, verduidelijkt zijn partner Glenn Pushelberg. “De jonge generatie Amerikanen leeft extreem efficiënt. Of ze eten buiten de deur, of ze warmen thuis eten op. In Azië heb je, als je tot de hogere middenklasse of hogere klasse behoort, huishoudelijk personeel dat in een aparte werkkeuken voor je kookt. Daarnaast is er vaak een showkeuken, maar daar wordt niet gekookt. Internationaal gezien is de betekenis van de keuken dus erg veranderd. Het is meer en meer een plaats waar mensen samenkomen. Bijvoorbeeld om de eerste koffie van de dag te drinken of om voor of na het diner een drankje te doen.” Daarom kan de nieuwe Eggersmann-keuken verschillende gedaantes aannemen. Wanneer de schuifdeuren van de bijpassende kastenwand openstaan en het kook- en werkgedeelte niet langer verhullen, lijkt Nami het meest op een normale keuken. Maar als de zwarte deuren sluiten krijgt Nami het karakter van een bar of een buffet, waar vrienden en familie zich omheen kunnen verzamelen.
Psychologie
“We hebben goed gekeken naar de psychologie van het eiland”, vertelt ontwerper George Yabu: “We wilden openheid tussen de gastheer en de gasten bereiken, wat gesprekken bevordert. Daarom hebben we gekozen voor een boemerangvormig blad. Deze dynamische vorm zorgt ervoor dat gasten naar het eiland worden toegetrokken en zich vrij voelen om eromheen te cirkelen.”
Nami is het Japanse woord voor golf. Het verwijst naar het openen en sluiten van de schuifdeuren die volgens de ontwerpers doen denken aan het wisselen van getijden. Maar de Japanse naam werd volgens Glenn Pushelberg ook gekozen om de benadering van het project kracht bij te zetten: “Ik denk dat we in het geval van Nami een speciale mix hebben gecreëerd van Duitse techniek en een bepaalde Japanse ontwerpinvloed of esthetiek. De twee gaan hier echt goed samen. Hoewel ik moet zeggen dat ik duidelijke overeenkomsten zie tussen de Japanse en Duitse benaderingen. In beide gevallen is er een groot streven naar perfectie.”
Studie
George Yabu en Glenn Pushelberg leerden elkaar zo’n 45 jaar geleden kennen tijdens hun studie interieurdesign aan de Ryerson Universiteit in het Canadese Toronto. Eenmaal afgestudeerd raakten ze elkaar uit het oog, maar toen bleek dat beiden studioruimte zochten, besloten ze de handen ineen te slaan en startten ze Yabu Pushelberg. Na een paar jaar volgden hun eerste grote interieurprojecten in Canada en eind jaren 1990 brak het duo internationaal door met het interieur van het Monsoon Restaurant in Toronto, waarvoor ze de James Beard Award kregen. Al snel volgden interieuropdrachten in andere landen, waaronder het prestigieuze W Hotel in New York en het Four Seasons Marunouchi Hotel in Tokio. Tegenwoordig werken er meer dan honderd mensen in de designstudio’s in Canada en Amerika. De focus ligt op interieurs voor restaurants, hotels en winkels, maar vaak ontwerpt het bureau ook een deel van de meubels, verlichting en objecten binnen zo’n project. Daarnaast maakt het bureau producten en meubels voor merken als Molteni, Salvatori Bathroom en Glas Italia. Of zoals het duo het zelf omschrijft: “We ontwerpen meeslepende omgevingen, boeiende bestemmingen en weloverwogen goederen.”
Toronto en New York
De Canadese studio is gevestigd in een voormalig distributiecentrum in het oostelijke deel van Toronto. In het pand zit ook een galerie waar kunstwerken uit de privécollectie van George Yabu en Glenn Pushelberg worden getoond, waaronder werken van Anish Kapoor, Wolfgang Tillmans en Yayoi Kusama. De studio in New York verhuisde een paar jaar geleden van Soho naar Tribeca. Ook hier bevindt zich een kunstgalerie met werken van onder meer Marcel Dzama, Hiroshi Senju en Hiroshi Sigimuto. “Hoewel we in twee landen zitten, spreken we zelf van één studio”, vertelt Glenn Pushelberg. “Onze Amerikaanse en Canadese ontwerpteams werken veel samen en inspireren elkaar, zodat we consistentie in onze ontwerptaal kunnen garanderen. Maar op persoonlijk vlak betekenen New York en Toronto iets anders voor ons. In New York ontmoeten we vrienden en relaties die op reis zijn, dus dat betekent veel avonden uit. In Toronto hebben we een huis in het bos, waar we vaak met onze families zijn. Beide steden geven ons tijd met dierbaren, maar tegen verschillende achtergronden.”
La Samaritaine
Hun studio maakt al jarenlang producten voor Europese merken, maar de vraag naar interieurs voor prestigieuze gebouwen in Europa bleef lange tijd achter op de vraag vanuit Amerika en Azië. De laatste jaren is hier een kentering in gekomen. Het duo speelde een belangrijke rol bij de renovatie van het bekende warenhuis La Samaritaine in het centrum van Parijs en ontwierp onlangs ook het interieur van diverse hotels in Londen.“Het blijft een uitdaging om Europeanen, vooral Italianen, te overtuigen van onze visie”, zegt George Yabu over de Europese doorbraak. “De ontwerpindustrie in Europa is een vrijwel gesloten kring. Het is bijzonder om deze markt vanuit Amerika te betreden.”