Schiffini

Designers

Vico Magistretti Geboren in Milaan (1920) als zoon van de architect Pier Giulio Magistretti, gaat in 1943 naar Zwitserland om de Duitsers te ontwijken. Ontmoet daar de Italiaanse schrijver, humanist en architect Ernesto Nathan Rogers die grote invloed zal hebben op de ideeën over herbouw van naoorlogs Italië; ook mede-grondlegger van het Italiaans rationalisme, en neef van de nu beroemde Engels-Italiaanse architect Richard Rogers. Een leermeester voor Magistretti, die zelf in Milaan afstudeert op architectuur (1945) en gaat werken in het bedrijf van zijn vader, met architect Paolo Chessa.

Een van Magistretti’s eerste projecten is de ronde kerk in QT8, de experimentele naoorlogse wijk in Milaan, waar architecten en planners carte blanche hebben. Draagt in jaren vijftig bij aan massaproductie van meubels en lampen; sommige worden museumstukken. Klanten onder anderen Artemide, De Padova, Flou, Fritz Hansen, Kartell. Voor Cassina maakt hij de bekend geworden Carimate stoel. Is in 1956 een van de oprichters van de belangrijke Associatie van Industrieel Design (ADI). Maakt voor Schiffini de eerste keuken volledig in aluminium: Cinqueterre. Ook Cina, Solaro en de lineaire Soviore-keuken.

Schiffini noemt de architect ‘onze maestro’. In 2003, drie jaar voor zijn dood, organiseert de Italiaanse fabrikant in Genua een overzichtstentoonstelling van Magistretti’s veelbekroonde werk. Zijn design is opgenomen in permanente collecties van musea tot in Japan, ook in MoMa New York.

Alfredo Häberli Geboren in Buenos Aires, Argentinië (1964). Häberli, zoon van restauranthouders, verhuist op zijn dertiende naar Zwitserland. Haalt graad in industrieel design aan de Hogeschool voor Vormgeving in Zürich (1991). Sinds 1988 verantwoordelijk voor tentoonstellingen in Museum voor Ontwerp in Zürich. Zet in 1993 eigen studio op, zegt: ‘Mijn studio voedt mijn ziel.’ Lijfspreuk: ‘Observeren is de mooiste vorm van denken’.

Internationaal veelbekroond. Ontwerpt gebruiksvoorwerpen zoals het Origo-servies en de Essence glazen voor het Finse bedrijf Iittala. Maakt meubels voor Moroso, Alias en Zanotta. Andere klanten: BD Barcelona, Camper, Georg Jensen, Kvadrat, Luceplan, Vitra. Combineert in zijn ontwerp traditie met innovatie, plezier met energie; Argentinië heeft hem expressie en emotie meegegeven. Werkt samen met productontwerper Christophe Marchand. Exposities over Häberli’s werk in Milaan, Denemarken en in zijn eigen stad Zürich.
Alfredo Häberli krijgt bij Schiffini dezelfde kansen als zijn grote voorganger Magistretti. Daarover zegt Enrico Schiffini: ‘Ook bij hem vind ik het spannender om zijn creatieve gedachten over keukens te zien dan om direct een productierijp model na te streven’. Häberli komt voor de Italiaan met plaatstaal en rood koper. Maakt Pampa, en Mesa, gebaseerd op de herinnering aan zijn jeugd (‘Cucina della Memoria’) en de visie dat de keuken een werkplaats is en de ziel van het huis.

Jasper Morrison Geboren in Londen, Verenigd Koninkrijk (1959). Gaat naar gerenommeerde scholen: Bryanston in Dorset die bekende acteurs, kunstenaars en ontwerpers voortbrengt (Lucian Freud, Terence, Sebastian en Jasper Conran, Emilia Fox); Kingston (1982); Royal College of Art in Londen (Master in Design, 1985); Hogeschool voor beeldende kunst in Berlijn. Eredoctoraat in Kingston (2007). Werkt met industriële ontwerpers – Konstantin Grcic, Hella Jongerius, Satyendra Pakhale en Ronan & Erwan Bouroullec – internationaal aan massaproductie met inzet van geavanceerde technologie. Ontwerpt meubels voor uitbreiding van Tate Modern (2016). Andere klanten: B&B Italia, Cappellini, Maruni, Vitra. Maakt voor Schiffini Lepic naar Epicurus: hedonisme in bescheidenheid.

Keukens zijn het moeilijkst om te ontwerpen, zegt Morrison: ‘Door de kosten en omdat het moeilijk is een keuken er minder modulair uit te laten zien. [..] Ik ben van nature geen ontwerper van keukensystemen. Ik kan dat alleen benaderen op een persoonlijke manier, ik wilde meer open opslag in plaats van een muur van kasten om te voorkomen dat een keuken er te formeel of ongebruikt uitziet. Door zijn aantrekkelijke kookspullen te tonen maakt de gebruiker de keuken persoonlijker. Aan de wand kunnen haken of extra planken worden opgehangen, theedoeken aan de deurgrepen, en je kunt pannen zetten op de afzuigkap. Lepic is het soort keuken dat ik zelf wil hebben’.

Giuliano Giaroli Geboren in La Spezia, Italië (1950). Zegt over achtergrond: ‘Ik heb geen opleiding, geen leermeesters of kruiwagens.’ Opent studio in 1985 voor binnenhuisontwerp en renovatie. Drukt eigen stempel met eigen ontwerpideeën. ‘Alle huizen die ik heb ingericht doorstonden de tand des tijds. Zelfs mijn eerste inrichtingen passen nog steeds bij de mensen die daarin wonen en leven. Daar ben ik niet beroemd mee geworden, wel geapprecieerd.’

Werkt vanaf 2003 samen met Schiffini, het enige bedrijf waarvoor hij keukens ontwerpt. Vindt de topmodellen van meastro Magistretti ‘fabelachtig mooi’, maar ziet ook dat zulk ontwerp lang niet voor iedereen binnen bereik is. Mikt zelf op betaalbaarheid en het haalbare, met eenvoudige materiaalkeuze en bewerking. Is bescheiden en betrokken. ‘Ik ben meer met de gebruiker bezig geweest dan met wat ik als designer zo nodig neer moest zetten.’ Vindt duurzame architectuur belangrijk, ook de technologische kant, integratie in de context, het welzijn van de eindgebruiker.

Maakt voor Schiffini G-Box en G-One (de G van zijn eigen naam), en ONE12, in samenwerking met Alfonso Arosio: de lineaire keuken zonder handgrepen, naar Magistretti’s modellen zoals Timo. ‘Veel zaken die wij nu gewoon vinden waren toen een revolutie.’ Giaroli coördineert nu wereldwijd het imago van het bedrijf in de single-brand showrooms. Woont en werkt in La Spezia.